Sen Yoktun, Terk edilmiş bir şehir vardı, Gökyüzü yaslıydı umarsız dostlara, Yaz sıcağında yanan, kavrulan Bir resim tablosu gibi cansız ve çaresiz Kuruyan bir  çınar  vardı, Ama sen yoktun   Bir ağaç ağlardı sabaha kadar, Geceler boyunca sessiz çığlıklar atarak, Yaşanmışlıklar geçerdi gözlerimin önünden, Karalanır kirlenirdi bembeyaz sayfa, Ansızın kaybolan umutlarım, hayallerim vardı, Ama sen yoktun   Tüm hayatımızı değiştirebilirdin belki, Şimdi aynalarda eskiyor yüzüm, Kan çanağı olmuşsa yaslı gözüm, Göz yaşlarımla ıslandım kapı önünde, Pencere karşında bekleyen bir kuş vardı, Ama sen yoktun,   Omuzlarıma yük değil bu sevda, Ruhum çizilmiş, kalbim kırılmış, Ne olmuş sanki beden yorulmuş Bu dünyada değilse öbür dünyada Seni umutla bekleyen bir çınar vardı , Ama sen yoktun. Yalnızlığımla başbaşa kalmışım Yanımda başkaları varmış ne yazar Uzak diyarlardan gelmesin çare Ben dertlerimle geçen güne yanmışım Ey Gelincik ormanda, keklik vardı, serçe vardı, Ama sen yoktun.