Çiy Damlası                 Sen çiy damlasısın seher vaktinde Muştularsın sabahı gece köründe   Ben bir kırağıyım soğuktan kristalleşmiş Bahar yoktur bende bakarsın kış gelmiş   Sen bir güneşsin aydınlık ve sıcak Güzelliklerin hepsi sendedir ancak.   Ben çölde gece kanlığıyım aşırı soğuk Akbabaları haber veririm boğuk boğuk   Sen atlas kumaş gibisin yumuşak ve parlak Sararsın sevdiğini olsa da bir acemi çaylak   Ben ki eski libas gibi lime limeyim Alıp başımı çok uzaklara gitmeliyim   Sen gelincik gibisin her şeyi zarifçe saran Hayat sensin,gönül telini titretmesin hicran    Ben su dikeni gibiyim dere kenarında Gören olmuş mu beni maşuk yanında    Sen bir ceylan gibisin ürkek ve çekingen Ölürsün sevdiklerin için geçersin serden    Ben yaşlı kurt gibiyim tüyleri dökülmüş Aldığı darbelerden dişleri bile sökülmüş   Sen bir nergis gibisin nazik ve hassas Aşığından başkasına yapmazsın iltimas   Ben koca bir kuru kütük gibiyim içim geçmiş Köklerimde yaşayan kurtlar bile beni terk etmiş   Sen yağmur damlasısın, bereket olursun           Herkese  yüreğinde şefkatle dolusun   Ben dolu yağışı gibiyim her zaman sert ve kırıcı Tüm ümitleri ürünleri götürüp yok edip yıkıcı   Sen bir su perisisin, nilüferler senle açar Suyun tatlı ve berrak  tuzlu denizlere akar   Ben sel suyu gibiyim umutları alıp götüren Çamurlu suda timsah misali hayat bitiren   Sen asilsin, karşı durmazsın kimseye Dertleri Allahtan bilir çekersin sineye   Hoca Çobaniyim vurulmuşum bir asiye Edemedim deli divane gönlümü terbiye