Sakın gelme.   Umudum vardı sabaha dair, Hani umutlar hayata bağlardı Hani umut hayatı güzelleştirirdi Hani seven düş kırıklığı yaşamazdı Hani, yıkılmak yılmak olmazdı olamazdı Ne hayatım güzelleşti ne hayata bağım kaldı. Ayırdın , kopardın beni tüm düşlerimden Çekip gideceğim yaşadığın şehirden Sakın gelme benim peşimden Sakın gelme.   Umudum vardı aşkıma ait Bırak beni bana küskünlüğümle Son çırpınışlarını yapan yüreğimle Gittiğini görmeyeyim açık gözümle Yaşamalıyım kendime mahrem sevgimle Yalvarırım ne olur yalvarırım oynama benimle Kopardın beni aşka inancımdan Kopardın işte aşk diyarından Gidiyorum geri bakmadan Sakın bakma   Umudum vardı bahara yaza Kara kışı yerleştirdin ruhuma Güzellikler yer etmiyor kafama Sensizlik yerleşti gece kabuslarıma Farkındayım yenildim artık korkularıma Yeni bir sevgi aşk katamam ben hayatıma Bir yürek kaldı elimde kırık dökük Dikilmez artık  umuda ait sökük Bir beden kaldı ruhen çökük Çökük ruhu aramadın Sakın arama